Het oproepcontract en de oproepverplichting van de werkgever

In een recent arrest heeft de Hoge Raad bepaald dat een werkgever op grond van het goed werkgeverschap verplicht kan zijn een oproepkracht op te roepen. Doet de werkgever dit niet en bestaan hiervoor geen goede redenen, dan behoudt de oproepkracht zijn recht op loon.

De casus
Werknemer is met zijn werkgever, Connexxion, overeengekomen dat hij acht uur per week zou gaan werken op zaterdagen en zondagen. Daarnaast zou werknemer beschikbaar blijven om op oproep chauffeursdiensten te verrichten, waarbij hij het recht had een oproep te weigeren. Werknemer hechtte veel waarde aan een flexibele arbeidsovereenkomst, nu hij in zijn vrije tijd werkzaamheden als muzikant verrichtte. In de praktijk werkte werknemer meer dan acht uur per week, omdat hij veel werd opgeroepen voor extra diensten.

Na enige tijd ontstond een conflict tussen partijen over de vergoeding van reiskosten, waarna werknemer niet meer werd opgeroepen voor de extra diensten. Connexxion had naar aanleiding van het conflict de opdracht aan haar planners gegeven om werknemer, ondanks het bestaande personeelstekort en de behoefte aan diens arbeidsinzet, niet méér in te plannen dan de overeengekomen acht uur per week, tenzij werknemer zich zou refereren aan haar standpunt over zijn reiskostenvergoeding.

De Hoge Raad
In cassatie stelde de werknemer zich op het standpunt dat Connexxion in strijd handelde met de eisen van goed werkgeverschap, nu hij werd uitgesloten van de aanbieding om extra uren te werken. De Hoge Raad constateerde dat het binnen Connexxion gebruikelijk was dat, indien er ´gaten´ in het dienstrooster ontstonden of overbleven, de desbetreffende diensten werden aangeboden aan de parttimers, waaronder werknemer. Nu werknemer van dit vaste gebruik was uitgesloten en er geen goede redenen waren om de extra diensten niet aan werknemer aan te bieden, handelde Connexxion in strijd met hetgeen van een goed werkgever mocht worden verwacht. De sanctie die hierop volgde was doorbetaling van het loon over de niet-opgeroepen uren.

De Hoge Raad maakt in onderhavig arrest niet duidelijk wat een goede reden is om een werknemer niet meer op te roepen. Wel blijkt uit het onderhavige arrest dat een conflict tussen werkgever en werknemer geen goede reden is om een oproepkracht niet meer op te roepen.

Conclusie
Zijn er binnen uw organisatie oproepkrachten die structureel meer uren werken dan het aantal overeengekomen uren? Dan brengen de regels van het goed werkgeverschap met zich mee dat u deze oproepkracht moet blijven oproepen voor die extra uren, tenzij er goede redenen bestaan om de oproepkracht niet meer op te roepen. Kortom: riskeer geen loonvordering en laat u adviseren.

Voor meer informatie:
Willemijn Timmer
w.timmer@vanzeijlbijlaartsen.nl
T. 0341-420606.
Van Zeijl Bijl Aartsen Advocaten. Vertrouwd.