Hoge Raad verduidelijkt zijn Koot Beheer/Tideman arrest

In het arrest van 19 april 2013 (Koot Beheer/Tideman q.q.) stond de reikwijdte van de ontruimingsverplichting van een curator, en de rangorde van daar mee gemoeide kosten, centraal.

In zijn arrest heeft de Hoge Raad onder meer uitgelegd wanneer een schuld een boedelschuld oplevert. Boedelschulden zijn schulden die een onmiddellijke aanspraak geven jegens de faillissementsboedel. Van een boedelschuld is sprake, (i) indien dat uit de Wet voortvloeit, (ii) omdat zij door de curator is aangegaan, of (iii) omdat zij het gevolg is van handelen van de curator in strijd met een op hem in zijn hoedanigheid rustende verbintenis of verplichting.

Verder oordeelde de Hoge Raad dat het niet zo is dat de ontruimingsverplichting na beëindiging van de huur geen boedelschuld kan zijn. De gewezen verhuurder kan uit hoofde van zijn recht op het gehuurde verlangen dat de curator de tot de boedel behorende zaken uit het gehuurde verwijdert. Deze verplichting rust op de curator in zijn hoedanigheid.

Na dit arrest ging men ervan uit dat alleen een eigenaar van het gehuurde kon verlangen dat de curator de aan de boedel toebehorende zaken uit het gehuurde verwijderde. Die aanwezigheid vormt immers een inbreuk op het eigendomsrecht dat tegen ieder, dus ook de curator, kan worden ingeroepen. Wanneer de curator niet aan zijn verplichting voldoet, dan levert dat een boedelschuld op.

In zijn arrest van 31 maart 2017 (Vossenberg Kranenpool/Eshuis & Ubbens q.q.) heeft de Hoge Raad expliciet uitgemaakt dat ook de gewezen verhuurder (niet-eigenaar van de onroerende zaak) aan zijn exclusieve gebruiksrecht evenzeer het recht ontleent om van de curator verwijdering van die zaken te verlangen. Voldoet de curator niet aan zijn verplichting, dan levert dat ook in dat geval een boedelschuld op.

Voor meer informatie:
Erik Kuper
kuper@vzba.nl
T: 0341- 420606